ΦΥΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΩΝ ΛΕΥΚΑΡΩΝ

Τα Λεύκαρα είναι γνωστά στους βοτανολόγους για την πλούσια χλωρίδα τους. Ένας μεγάλος αριθμός ενδημικών και άλλων αυτοφυών φυτών απαντώνται στην περιοχή των Λευκάρων.

Παραθέτω κάποια από αυτά.

Α.  ΕΝΔΗΜΙΚΑ ΦΥΤΑ

[Ενδημικό φυτό της Κύπρου: είναι το φυτό που βρίσκεται μόνο στη Κύπρο και σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου].

Το πιο σημαντικό είναι ότι τα Λεύκαρα έδωσαν το όνομά τους σ’ ένα πολύ σπάνιο ενδημικό φυτό, το οποίο εντοπίστηκε για πρώτη φορά στα Λεύκαρα και ευδοκιμεί στη γύρω περιοχή. Το φυτό είναι ο Astragalus macrocarpus ssp. Lefkarensis (Αστράγαλος ο μακρόκαρπος υποείδος των Λευκάρων, της οικογένειας των ελλοβοκάρπων). Είναι πολυετές φυτό (έως 60 εκ. ύψος) με εύρωστους χνουδωτούς βλαστούς. Είναι σπάνιο γιατί βρίσκεται μόνο στη Κύπρο και σε κανένα άλλο σημείο του κόσμου. Πιο συγκεκριμένα βρίσκεται σε ασβεστολιθικές πλαγιές ανάμεσα σε χαμηλούς θάμνους στην περιοχή των Λευκάρων. Έχει τα κοινά ονόματα «αρκοκουτσιά» και «πιφάνης». Ο Αστράγαλος συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των αυστηρά προστατευομένων φυτών από τη σύμβαση της Βέρνης. Το αγριολούλουδο αυτό κινδυνεύει να εξαφανισθεί από την περιοχή μας. Γι’ αυτό πρέπει να προστατευθεί και να δοθεί η δέουσα προσοχή από όλους τους Λευκαρίτες και το Κράτος ώστε να εξασφαλιστεί η προστασία και η διαιώνιση του και να μη εξαφανισθεί το όμορφο και εντυπωσιακό αυτό αγριολούλουδο.



Ο Αστράγαλος συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των αυστηρά προστατευομένων φυτών από τη σύμβαση της Βέρνης. Το αγριολούλουδο αυτό κινδυνεύει να εξαφανισθεί από την περιοχή μας. Ο Αστράγαλος φύεται σε ασβεστολιθικές πλαγιές των Λευκάρων. Είναι σπάνιο γιατί βρίσκεται μόνο στη Κύπρο και σε κανένα άλλο σημείο του κόσμου. Πιο συγκεκριμένα βρίσκεται σε ασβεστολιθικές πλαγιές ανάμεσα σε χαμηλούς θάμνους στην περιοχή των Λευκάρων (07.04.2011).

Οι καρποί του Αστράγαλου. Λεύκαρα (07.04.2011).

 

Astragalus macrocarpus subsp.lefkarensis - Αστράγαλος ο μακρόκαρπος υποείδος των Λευκάρων. (Astragalus macrocarpus ssp. Lefkarensis).

2) Allium Lefkarence.

Ξένοι βοτανολόγοι έχουν εντοπίσει στην περιοχή των Λευκάρων ενδημικό αλλά άγνωστο μέχρι τώρα είδος αγριοκρεμμυδιού, στο οποίο έδωσαν την επιστημονική ονομασία Allium Lefkarence. Ο εντοπισμός έγινε στις 2/6/1989 από τους Ιταλούς βοτανολόγους Salvatore Brullo, Pietro Pavone και Cristina Salmeri του πανεπιστημίου της Κατάνια. Το λατινικό όνομα, περιγραφή, σχεδιάγραμμα, οικολογικά και άλλα στοιχεία δημοσιεύτηκαν το 1993 στο επιστημονικό περιοδικό Candollea, τόμος 48, σελ. 279 – 290. Πρόκειται για είδος άγριου κρεμμυδιού που ανήκει στην οικογένεια των Λειριϊδών (Liliaceae).

Το Άλλιον των Λευκάρων είναι βολβόριζη πολυετής πόα, ύψους 40 εκατοστών του μέτρου. Τα φύλλα είναι λεπτά, ημικυλινδρικά, μήκους ως 25 εκατοστών του μέτρου. Η ταξιανθία φέρει και 50 πρασινοπορφυρά, κωδωνοειδή άνθη με άνισους ποδίσκους. Απαντάται σε χαμηλούς θαμνώνες και ανθίζει από Μάη ως Ιούνη. Εκτός Λευκάρων απαντάται και σε άλλες περιοχές, στα χαμηλώματα.

Το γένος Άλλιον (Allium) περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη, πολλά από τα οποία έχουν μεγάλη οικονομική σημασία, γιατί καλλιεργούνται ως λαχανικά, αρτυματικά, φαρμακευτικά και κοσμητικά. Στην Κύπρο αντιπροσωπεύεται από 25 είδη, υποείδη και ποικιλίες. Από τα καλλιεργούμενα είδη πολύ γνωστά στην Κύπρο είναι το κρεμμύδι (Allium ceepa L.), το σκόρδο (Allium sativum L.) και το πράσο (Allium porrum L.).

Πηγή: Περιοδικό "ΤΑ ΛΕΥΚΑΡΑ".

    

Allium Lefkarence
Ξένοι βοτανολόγοι έχουν εντοπίσει στην περιοχή των Λευκάρων ενδημικό αλλά άγνωστο μέχρι τώρα είδος αγριοκρεμμυδιού, στο οποίο έδωσαν την επιστημονική ονομασία Allium Lefkarence.

 Allium Lefkarence.





Β. ΑΥΤΟΦΥΗ ΦΥΤΑ

[Αυτοφυή φυτά: είναι τα φυτά που αυτοφύονται στην Κύπρο και σχηματίζουν μικρούς ή μεγάλους πληθυσμούς].

Λαβαντούλα η στοιχάς (Μυροφόρα), Λεύκαρα 28.03.2011.



Μανδραγόρας ο φαρμακευτικός, Λεύκαρα (07.04.2011).



Cyclamen cyprium - Κυκλάμινο το κύπριο. Λεύκαρα, Μάτρτιος 2012.





Η αναθρήκα ή «αλαδρίκα».

Η αναθρήκα βλαστάνει όταν χειμωνιάζει (με τις βροχές), ανθίζει την άνοιξη, (χαρακτηριστικά κίτρινα άνθη) και κλείνει το κύκλο της ζωής της το καλοκαίρι οπότε και το καταπράσινο και ωραίο φύλλωμά της (<τζούρο>, το λέγαμε μικροί) ξεραίνεται και πέφτει.

Οι κορμοί της είναι αρκετά συμπαγείς και στέρεοι για αυτό χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σκαμνιών είτε πωμάτων φιαλών, «πότηδων» = στάμνες κλπ.

Το χειμώνα όταν βρέξει αρχίζει να σέπεται (αποικοδομείται) το παλιό φυτό. Τότε βλαστάνουν τα μανιτάρια (μύκητες, αποικοδομητές) και αναλαμβάνουν το έργο της αποικοδόμησης. Συγχρόνως και οι άνθρωποι βγαίνουν στα χωράφια για να βρουν τα περίφημα μανιτάρια της αναθρήκας, τα περίφημα μανιτάρια των Λευκάρων.

Στη φωτογραφία διακρίνονται πράσινα νεαρά φυτά αναθρήκας και τα στελέχη (οι κορμοί) (Λεύκαρα, 29.03.2011).



Τα Λευκαρίτικα μανιτάρια της αναθρήκας «αλαδρίκας». Λεύκαρα Νοέμβριος 2011.



Για περισσότερα φυτά και πληροφορίες πατήστε στο σύνδεσμο:



http://www.facebook.com/media/set/?set=a.213448712016333.67465.165703003457571&type=3&l=aa408a2810

[Από τον Δημήτρη Χ. Κουμουλλή (Dimitris Koumoullis)]